Koning, keizer, admiraal, kakken doen we allemaal!
Kijk, daar houd ik van, zo’n binnenkomertje. Iedereen is gelijk bij de les. Sterker nog, het is een waarheid als een koe. Zet u schrap, dit verhaaltje gaat over: Het kleinste kamertje, de wc, het privaat, de bestekamer, poepdoos, kruitkamer, trollenbak, doos, pisbak, achteren, retirade…
En zo zou je met groot gemak nóg een paar hoofdstukken kunnen vullen. We hebben de meest absurde namen verzonnen voor onze sanitaire voorziening. Het zegt iets over de fascinatie die de mens heeft voor het toilet. Wat de vormgeving betreft is de variëteit wereldwijd verbijsterend. Zelf houd ik van een luxe huis-tuin-en keuken-pot. Gemak dient de mens.
Maar mijn gemak wordt flink verstoord als de wc-bril van mijn ‘zwevend toilet’ ook écht begint te zweven. Er is een schroefje losgeraakt en onzichtbaar in de spelonken van de porseleinen pot verdwenen. Plotseling scheert de bril van onze peperdure plee onder me vandaan en blijft aan één schroef hangen. Dat ik geen senior contratenor ben geworden bij de Wiener Sängerknaben is te danken aan een eerder voorval in Griekenland. Ik werd toen bijna in het koor der castraten opgenomen toen de wc-bril uit het Helleense tijdperk aan een eigen leven begon. Sindsdien zit ik altijd in een zekere staat van paraatheid op ‘s lands piesemopsantees.
Wat te doen? Ik ben zó onhandig. Een week lang zit ik besluiteloos op de steenkoude rand van mijn watercloset. Geloof me, dat is niet prettig poepen.
“Zo’n hangend toilet is zó praktisch, meneer! Je kunt er zó makkelijk onder schoonmaken!” kraait een verkoper met falsetstem bij de aankoop in een sanitair centrum. Ik heb dan nog nooit van een zwevend toilet gehoord. In mijn dromen krijg ik er ook allerlei wilde fantasieën bij. Op een nacht waan ik me heel even de hoofdpersoon uit het kinderboek: Nils Holgerssons wonderbare reis, van de Zweedse schrijfster Selma Lagerlöf. In plaats van op de rug van een gans, zoals de tot tuinkabouter omgetoverde Nils Holgersson, vlieg ik op mijn zwevende po de bol rond. Ik kom overal. Ik ben de koning, keizer en admiraal te rijk.
Geïnspireerd door Selma Lagerlöfs meesterwerk koop ik het literaire pareltje: ‘Het WC-Boek. Een onderhoudende reis langs toiletten over de hele wereld.’ Dat boek lees ik op het toilet, dat vind ik wel zo passend. De inleiding is briljant: “Het gebruik van het toilet overstijgt ras, godsdienst, leeftijd en sociale klasse. Van de armste sloebers tot de meest doorluchtige vorsten, iedereen maakt een knieval voor deze elementaire lichaamsfunctie.”
Al vanaf onze geboorte schenkt de ‘daad’ lichamelijke voldoening. Sommige verlichte zielen beschouwen de stoelgang zelfs als een filosofisch ritueel. Ze redeneren dat als je het lichaam ontlast ook gelijk je brein tot rust komt en je nieuwe inspiratie op kunt doen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in mijn ‘gemak-huisje’ de meest fantastische ideeën heb gekregen. Af en toe informeert vrouwlief Blond of ik er misschien wil gaan wonen.
Vaak ben ik zo geconcentreerd met mijn cursus wc-logie bezig dat de afdruk van de wc-bril inmiddels permanent in mijn achterwerk staat. Ik word geconfronteerd met vragen als: ‘Waarom worden in India toiletten door varkens gereinigd?’ Daar komt geen wc-eend bij kijken. Waarom bouwen ze in Panama potten op palen?’ Geweldig leesvoer!
Wist u overigens dat Japanse po’s, naast voorverwarmde wc-brillen, een display hebben met allerlei knoppen? Eén om het ‘bidet’ te activeren voor een zachte straal water over de bolle bibs. Een andere knop voor de diehards die een gerichte, harde plens prefereren op de plaats delict. En regelknoppen voor warme lucht of koele lucht. Kortom, u drukt, wij vloeien, sproeien en föhnen.
Maar ik zit nog steeds op die koude wc-rand en bel stad en land. De Duitse producent van de pot biedt troost. “Nee meneertje, u hoeft geen nieuw toilet of een ander brilletje te kopen, ik stuur u à raison van 44 eurootjes, een setje schroefjes. Die draait u in de open gaatjes en daarna kunt u de wc-bril er zo weer op planten. Een kind kan het klusje doen.” Ik heb zo’n pokkenhekel aan die verkleinwoordjes. Maar gelukkig heeft hij gelijk, ik zit weer comfortabel en kan door met mijn studie toiletkunde. Wordt vervolgd!
JAAP VAN DEURZEN