Jaap van Deurzen

SPREKER /  MEDIATRAINER /  DAGVOORZITTER.

ANNE

okt 2, 2022

‘Er waren mooie baby’s bij

Maar niet zo lief als jij

Anne…’

Het liedje van Herman van Veen, dat hij ooit voor zijn dochter schreef, krijgt na de moord op Anne Faber (25) een hele andere lading.

Van al dat wit en zoveel licht

Gingen van schrik je ogen dicht

Anne

“Nee!’ gillen we thuis als we de foto van Annes olijke gezicht zien. Het is een mooie, jonge vrouw met een passie voor kunst en cultuur. Die eigenwijze, lieve meid wil ooit directeur worden van het Rijksmuseum. Ik ben echt wel wat gewend qua geweld, maar de moord op Anne Faber hakt er bij mij heel hard in. Deze week is het precies vijf jaar geleden dat ze werd gedood. Waarom raken sommige misdaden je meer dan andere? In juni 2017 ben ik als verslaggever betrokken bij de moorden op de veertienjarige meisjes Savannah Dekker en Romy Nieuwburg. De prachtige pubers worden door leeftijdsgenoten vermoord. Mijn maag draait om als ik op de plekken kom waar ze worden gevonden. De moord op Anne Faber, vier maanden later, laat me nooit meer los. Opnieuw branden mijn ogen als ik dit opschrijf. 

Anne de wereld is niet mooi
maar jij kan haar een beetje mooier kleuren
Anne je hebt nog heel wat voor de boeg
maak je geen zorgen daarvoor is het nog te vroeg
veel te vroeg….

Het boek: ‘Anne. Een kroniek van een zoektocht’, van haar oom Hans Faber, heb ik drie keer gelezen. Het is een liefdevol eerbetoon aan Anne. Als het boek wordt gepubliceerd vraagt de redactie of ik de schrijver en haar vader Wim wil interviewen. Het wordt een van de meest beladen gesprekken die ik ooit heb gevoerd. Welke vragen stel je aan iemand die het allerergste in zijn leven heeft meegemaakt: een kind op een gruwelijke manier verliezen? Elke vraag die ik verzin komt ranzig over. 

Anne verdwijnt op 29 september 2017. Ze begint aan een fietstocht en komt in een stevige stortbui terecht. Ze stuurt een verregende selfie naar haar vriend. Daarna verdwijnt ze spoorloos. Een wanhopige zoektocht van familieleden en vrienden begint. Op dinsdag 3 oktober krijgt een van de zoekteams een nieuw gebied toegewezen. ‘Hier gaan we nooit iets vinden’, flapt deelnemer Jard er na een goed half uur lopen uit, zo is in het boek te lezen. Het vervolg leest als een thriller: ‘Plotseling bleef hij staan. Verderop, een meter of vijf van hem vandaan, lag iets groens schuin achter een boom. Een stuk zeil, dacht hij. ‘Eef, kijk, daar…’ Ze keek in de richting van de boom. ‘Het zou een jas kunnen zijn,’ zei Eveline. ‘Volgens mij zie ik een merkteken. North Face, denk ik…’ Iets verderop, nauwelijks zichtbaar en bedekt met bladeren, lag iets zwarts. Het was Annes Adidasshirt. 

Op de kleding wordt dna gevonden van de 27-jarige Michael P., die in een psychiatrische afdeling van een kliniek in Den Dolder verblijft. In 2010 heeft hij twee minderjarige meisjes op grove wijze verkracht. Hij krijgt zestien jaar cel, maar de straf wordt in hoger beroep teruggedraaid naar elf jaar. Op 29 september 2017 gaat hij met onbegeleid weekendverlof. In het bos komt hij Anne tegen die hij gruwelijk verkracht en vermoordt. Negen dagen later wordt hij gearresteerd. Hij houdt zijn kiezen stijf op elkaar over de plek waar hij Anne heeft begraven. 

Het rechercheteam verzint een list. Een jonge agent die Michael P. kent uit de tijd dat ze allebei in Zeewolde woonden, benadert P. Met een microfoon verborgen onder zijn kleding loopt de arrestantenbewaker zijn cel in. De specialisten van de eenheid ‘Werken Onder Dekmantel’ luisteren mee en horen deze merkwaardige conversatie:

“Hé pik, je kan niet langer wachten, je moet zeggen waar zij ligt, ouwe, dat moet van jou komen. Uit je hart. Zeg: ik heb spijt, zeker dat je gaat janken.”

Michael P. denkt dat hij misschien strafvermindering krijgt als hij zegt waar Annes lichaam ligt en onthult de plek in Zeewolde. Hij krijgt 28 jaar cel en tbs met dwangverpleging. Wim Faber is kapot en zegt: Het enige wat ik echt wil is dat ze er weer is en naast me op de bank zit en haar voeten op mijn schoot legt…..’

‘Er waren mooie baby’s bij

Maar niet zo lief als jij

Anne…’

JAAP VAN DEURZEN