‘Hij kan zó lekker leren,’ zeggen ze thuis. De brave borst bidt zelfs voor bruune bonen. Hij ziet op jonge leeftijd blijkbaar al de voordelen in van veel vitamines. Een eigenschap die hem goed van pas kan komen. Voor Marnix Leonard Alexander van Rij ligt de weg wagenwijd open naar landelijke roem.
In 2002 kan hij zomaar premier worden van ons land. Ware het niet dat hij het slachtoffer wordt van de katholieke streken van zijn partijgenoot Jaap de Hoop Scheffer. Het CDA is op dat moment aan het kwakkelen en er breekt een machtstrijd uit. Marnix wil in de Kamer met Japie ruilen. Maar die bindt zich met een stalen ketting vast aan de fractievoorzitters-troon. Jaap is woest en duldt Van Rij zelfs niet meer op plek drie van de CDA-lijst. Exit Marnix! Jan Peter Balkenende, die het charisma heeft van een sperzieboontje, wordt in 2002 de compromis-premier.
Maar in Rutte IV springt Marnix weer jubelend op het politieke podium. Hij is nu Staatssecretaris voor Fiscaliteit en Belastingdienst. In opdracht van premier Rutte mag hij: ‘Potjes pastasaus gaan opendraaien’. Pardon? Ja, U leest het goed. Marnix is bezig om een aantal Gordiaanse knopen door te Hak-ken op het gebied van onze voedselvoorziening. Aan hem de taak om te bepalen wat groente of fruit is. Het kabinet vindt dat we daar meer van moeten eten. Onze roergangers introduceren daarom de ‘vitaminestimulans’ als Grote Sprong Voorwaarts.
Marnix wil het goede doel bereiken door de btw op groente en fruit naar nul procent te brengen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want, zeg nou eerlijk, valt een pot pastasaus, of een maaltijdsalade onder groente of fruit? Dat wordt een Herculeaanse klus. Vooral de producten, waar verschillende ingrediënten in zitten, zorgen voor hoofdbrekens. In een pot appelmoes zitten natuurlijk appels, maar de moes staat ook stijf van de suiker. Je hebt salades met veel groente, maar daar drijven soms stukjes vlees of vis in. Marnix zit al weken zijn broodkorsten in al die potjes te soppen en wordt er tureluurs van.
Mark Rutte blijft intussen tot in de verste uithoeken van Mongolië verkondigen dat Nederland dé grote moestuin is van Europa. We voorzien het hele Duitse achterland van groenten en fruit. Dat hij geen flauw benul heeft van wát we precies verkopen, groente of fruit, vertelt hij er niet bij. Wat dondert het? Als die kassa maar blijft rinkelen. Bijna poëtisch beschrijft hij in steenkolenengels de groene velden onder de rook van Moerdijk waar onze kingsize spruiten worden gekweekt: ‘Sie Sjurmens laik der sprauts big!’
Hij houdt natuurlijk wijselijk zijn mond over de Teutoonse tomatenrel in de jaren tachtig van de vorige eeuw. De tomaten die dan uit onze delta rollen hebben wel iets weg van scharlakenrode golfballen. Op een gegeven moment zijn de Duitsers ze spuugzat en wijken uit naar zuidelijke landen. Onze tomatenexport dondert in elkaar. Als pientere verslaggever word ik de grens overgestuurd en teken uit de mond van een Duitse kenau de volgende woorden op: “Wir mögen Ihre Tomate nicht mehr, dass sind Wasserbomben!’ Het blijft nu eenmaal een oorlogszuchtig volkje. De Hunnen hebben wél gelijk, onze tomaten zijn taaie waterballen.
‘s Lands veredelaars beginnen gelijk als de wiedeweerga genetisch te goochelen. Allerlei rassen worden met elkaar gecombineerd en zie daar, onze schappen puilen tegenwoordig uit van snacktomaatjes, vleestomaten, trostomaten, cherrytomaten en nog veel meer soorten.
Even voor de duidelijkheid, een spruit is een groente van de volle grond en een tomaat valt onder de noemer ‘fruit’. ‘Hallo, fruit?’ Ja, plantkundig gezien wel, zoek maar op. ‘Nee joh, dat klopt niet, een tomaat is een groente!’, gilt Marnix. ‘Net als komkommers, courgettes, avocado’s en aubergines!’ Ach jochie toch, hij kón zo goed leren.
Als hij er straks uitkomt, mag hij nóg een probleem oplossen. Even in een handomdraai de btw veranderen is namelijk een onmogelijk huzarenstukje. Het houtje-touwtje ict-systeem van de Belastingdienst staat op instorten. De ambtenaren hebben het nog net voor elkaar gekregen om duizenden fictieve fraudeurs te ruïneren. Maar de eentjes en nulletjes in het btw-algoritme op een Rij krijgen lukt al jaren niet. Burgers en buitenlui, zet u daarom schrap, groenten en fruit zullen nog lange tijd ouderwets duur worden betaald.
JAAP VAN DEURZEN