Ik overweeg ernstig om lachcoach te worden. Ja, lach maar! Dat verwachtte ik al. Geloof me, nog even en dan staat hier dé leidende Certified Laughter Yoga Leader. Een CLYL dus, en nu even geen woordgrappen graag! Het zijn donkere tijden en een beetje verlichting kunnen we wel gebruiken.
Ik zoek al jaren naar de kracht in mijzelf en wil in verbinding komen met mijn innerlijke leiderschap. Ik wil rust, balans en overzicht en lachend door het leven gaan. Ik wil ook andere mensen verbinden met hun glimlach. Mijn god, ik begin te zweven, dit verhaal wordt vederlicht!
Toeval bestaat niet. Als ik op Youtube kijk kom ik lachcoach M. tegen. Het is een sympathieke bolboezemige tante Pollewop die diep vanuit de keel haar gebit bloot lacht. Ooit hobbelde ze van de ene workshop naar de andere, vertelt ze aan een interviewer. Soms zat ze daar te gillen van het lachen. Medecursisten kwamen naar haar toe en vertelden dat ze iets met die gulle lach moest doen. M. twijfelde even maar zag toen de contouren van een verdienmodel opdoemen. Ze is lachcoach geworden en gaat nu schuddebuikend door het leven.
Een potentiële lachebek kan bij lachtherapie kiezen uit een waaier aan mogelijkheden met thema’s als: ‘Lachend Het Leven Door’, ‘Lachend Afvallen’ en ‘Lachend Geld Verdienen’. Laten dat nou net mijn drie favoriete hobby’s zijn! Die cursussen zijn zó op mijn lijf geschreven. Ik zal wel aan moeten poten, want nu ben ik een cynische, moddervette armoedzaaier. Mijn mondhoeken komen maar moeilijk omhoog.
Volgens de Duitse psycholoog Michael Titze lachten de mensen in de jaren ’50 zo’n 18 minuten per dag, vandaag de dag kan er hooguit 6 minuten lang een glimlach af. Hoewel je bij het thema: ‘Lachen en Duitsers’ natuurlijk vraagtekens kunt plaatsen, dat blijft een vreemde combinatie. Maar goed, alle vaderlandse lachcoaches hebben Titze’s cijfers wel gretig geadopteerd. Op welke hoek hij de schaterbuien heeft staan klokken wordt er niet bij vermeld. De rode draad is dat lachen goed is voor de gezondheid.
“We hebben allemaal een klein meisje of een kleine jongen in ons, die we hebben laten inslapen. Ik houd ervan om die weer wakker te maken. Ik heb het geluk dat ik het contact wél heb met het meisje in mij.” doceert M. Dan komt de onvermijdelijke vraag: Waarom zou je gaan lachen als er niks te lachen valt?
De oplossing is kinderlijk eenvoudig. We moeten de kleuter in ons zelf weer ontdekken. Kinderen lachen wel 300 keer per dag en doen dat ook zonder reden. Wetenschappers hebben aangetoond dat het voor de hersenen geen fluit uitmaakt of je echt lacht of doet alsof.
Het heeft allemaal te maken met de thymus (zwezerik) een orgaan dat ergens in onze borstkas hangt en allerlei virussen, schimmels en bacteriën te lijf gaat. Als we lachen gaat de thymus trillen en begint uitbundig te bruisen, stress verdwijnt, een stralende glimlach verschijnt. Hosannah!
Lachcoach M., die last heeft van een ochtendhumeur, legt uit hoe het werkt. ’s Morgens gaat ze half comateus voor de spiegel staan, gooit het hoofd naar achteren en slaat als een malle met de vuist op haar zwezerik. Vervolgens trekt ze haar mondhoeken omhoog en rochelt luidkeels: “HA, HA, HA!!” Als een soort vrouwelijke silverback verricht ze die handeling drie keer. De dag kan niet meer stuk.
Tijdens mijn eerste oefening komt vrouwlief Blond de badkamer in en is ervan overtuigd dat ik aan het dementeren ben. Mijn borstkas is bont en blauw. “Als je veel lacht ben je oplossingsgerichter!” jubel ik nog tegen haar rug. “Goed zo!” antwoordt Blond nuchter als een lege maag: “Fiets dan maar even naar de bakker voor croissants en ga ook even langs ‘Appelkoontje’ voor een kilo witlof!” Ik heb de rest van de dag niet meer gelachen.
JAAP VAN DEURZEN