De Kiwi’s hebben een wereldprimeur! Je kon er natuurlijk op wachten maar daar is ie dan: De Scheet -en Boer-Belasting! In de Nieuw-Zeelandse volksmond ook wel neerbuigend ‘The fart and burb-tax’ genoemd. Het is dé oplossing voor het stikstof probleem. Premier Jacinda Ardern wil dat boeren gaan betalen voor elke plas en boer van de miljoenen koeien en schapen in het land. De maat is vol. Eén koe burpt per jaar alleen al zo’n 100 kilo methaan bij elkaar.
‘The fart and burb-tax’. Hoe verzin je het? Ik moet direct denken aan de tijd dat ik met Deense toeristen in het West-Ierse Connemara rondrijd. Tot grote hilariteit van de lokale bewoners staat er achterop de Deense touringcar geschreven: ‘Turistfart’. De olijke Ieren vertalen dat gelijk in: ‘Toeristenscheet’. Lachen. Maar ik dwaal af.
Jacinda Ardern, die de absolute meerderheid heeft in het Nieuw-Zeelandse parlement, is het gezeik zat en wil actie. De hoeveelheid broeikasgassen moet omlaag. Daar heeft ze geen lokale jeneverneus à la Johan Remkes voor nodig. Hoewel het Groningse lachebekje, alias ‘graaf Dracula’, ‘de loodgieter’ of ‘notenkraker’ zijn best heeft gedaan. Jacientje is een Draufgänger. Zinloos gepolder is niet aan haar besteed. Oh, wat zou ze gruwen van dat eindeloze gezever in onze Tweede Kamer. Dat geblaat levert alleen al een shitload stikstof op.
De Nieuw-Zeelandse boeren zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de uitstoot van schadelijke stoffen en moeten dokken. Zo simpel is het. Geen gegoochel met emissierechten, kritische depositiewaarden, of peperdure uitkoopregelingen. Zijn die Nederlandse kaaskoppen helemaal van de pot gerukt?
‘Een gemiddelde ondernemer heeft het nakijken als zijn of haar toekomstplannen in rook opgaan door veranderingen in de samenleving. Vraag het maar aan al die kleine boeren die kapot zijn geconcurreerd door de grootschalige boerenbedrijven van nu’, schrijft een pientere columnist van de Volkskrant. Tja.
Natuurlijk protesteren de Nieuw-Zeelandse agrariërs. De leider van de grootste koepelorganisatie brult dreigend: ‘Als dit doorgaat verkopen de boeren massaal hun boerderijen! Dat doen ze zó snel dat je hun honden niet eens meer hoort blaffen in de laadbak van de trucks, als ze wegrijden.’
Mijn god, was het hier maar zo makkelijk. Ik zie de zeshonderd piekbelastende Fikkies Flevoland al ontvluchten over de A7. Ze zijn op weg naar Denemarken om daar verder te boeren. Veel collega’s zitten er al jaren. Op de grens bij Flensburg mogen ze gelijk weer omkeren, want ze komen er niet in. Ook de Denen schreeuwen moord en brand over de methaanuitstoot van hun 12 miljoen Danish Bacon-producerende varkens. Het is hét grote thema van de Deense verkiezingen op 1 november aanstaande. Waar zijn we in vredesnaam met zijn allen mee bezig?
Die vraag stel ik mezelf ook als ik afgelopen week de vader van de 27-jarige Carlo Heuvelman op tv zie. Hij houdt een waardig en emotioneel betoog over hoe het voelt als de hersenen van je zoon door een groep Gooise kopschoppers tot gort worden getrapt. Op Mallorca ligt de weerloze Carlo al knockout op de grond als een idioot zijn hoofd als een voetbal gebruikt. De gek neemt zelfs een aanloop om zijn doodschop uit te delen. Langs de kant staan tientallen toeristen het tafereel te filmen. We horen een zucht van walging en verontwaardiging, maar niemand grijpt in. De oververhitte Hilversumse helden vertrekken triomfantelijk naar hun hotelkamer om de overwinning met een biertje te vieren. Totdat ze de volgende ochtend horen dat Carlo Heuvelman is overleden. Ze weten niet hoe snel ze terug moeten vliegen naar Nederland. Wat een laf stelletje slijmerige weekdieren.
‘Gewoon je bek houden!’ spreken de kwalletjes onderling af. De naam van de doodschopper wordt niet genoemd. ‘Wir haben es nicht gewusst’, jammeren de apen in koor in de rechtszaal. Ik kan wel kotsen. Ik hoop dat de rechter het lef heeft om het hele zootje te veroordelen tot twaalf jaar strafkamp. Wat mij betreft mogen ze dagelijks koeienstront scheppen in een Oekraïense toendra, terwijl ze aan Carlo denken. Ik koester waarschijnlijk een ijdele hoop. Ik vermoed dat 250 uur taakstraf het hoogst haalbare is. ‘Nooit meer doen, boefjes!’ Wat een land.
Blond en ik overwegen serieus om binnenkort de geplaagde kroonprinses Amalia op te halen. We gaan met zijn drieën kiwi’s kweken in Nieuw-Zeeland.
JAAP VAN DEURZEN