Vrouwlief Blond en ik doen ons uiterste best om niet helemáál knettergek te worden tijdens onze zelfopgelegde quarantaine. Ja, ja, ik weet het, dat wordt een achterhoedegevecht, we zíj́n het al. Binnenkort klap ik Blond uit louter frustratie dwars door het pand. We zitten dichter op elkaars lip dan gezond is voor een relatie. Dat is vermoeiend. En moeheid maakt niet harmonisch.
In tijden van twijfel wend ik mij altijd tot de klassieke filosofen. Deze keer met de vraag: Zou muziek misschien het ultieme medicijn zijn?
“Muziek dient tot verstrooiing, tot opvoeding, tot aansporing van geest en hart en tot de bevrijding der ziel van de hartstochten.” aldus Aristoteles. Griekse Arie heeft een punt.
“Muziek brengt een soort genoegen teweeg waar de menselijke natuur niet buiten kan,” kakelt Confucius.
“Er bestaan maar twee manieren om te ontsnappen uit de triestheid van het bestaan: muziek en katten,” orakelt Nobelprijswinnaar Albert Schweitzer. Ja, dat is makkelijk praten, wij hebben geen poes. Onze wijk wordt geterroriseerd door de vuurrode buurtkat Trumpy. Die schijt alles onder, dat schiet niet op. Appie’s stelling over muziek neem ik wel ter harte. In zijn ogen is muziek de taal der vertroosting.
Geïnspireerd door zoveel wijsheid grijp ik de gitaar en sla een akkoord aan. Ik zuig de longen vol en begin hartstochtelijk te kwelen. Ik zie Trumpy als een speer onder ons balkon wegschieten. Ik kan driestemmig zingen: hard, vals en dolenthousiast. Blond is toondoof op muzikaal vlak en is blij als een ei. Ze danst als een sylfide door de kamer.
In al mijn spontaniteit ben ik wel de wijze raad van moppentapper en straatfilosoof Max Tailleur vergeten:
“Een tip voor alle mannen die al een beetje op leeftijd komen en die zich in het verleden te veel hebben beziggehouden met ‘Wein Weib und Gesang’: Hou op met zingen!”
Max krijgt gelijk, want de deurbel gaat. De buren staan boos voor de poort. Of het allemaal wat zachter kan, er zijn grenzen! Wat nu? Niet getreurd. “De kritiek heeft het eerste woord, maar de muziek het laatste”, dicht dichter Cees Buddingh.
Muziek moet natuurlijk wél verbinden! Kijk maar eens wat er gebeurt tijdens die corona-proeffestivals. Zo’n concert heeft bijna iets religieus. Op het festivalterrein staan honderden mensen op een kluitje, die wildvreemden van elkaar zijn. Als bevlogen evangelisten wachten ze op die ó zo bevrijdende, hemelse tonen. Bij de eerste klanken slaat de vonk over. Zwaaien met die armpjes! Dáár is dat feestje!
Maar ja, dat gebeurt in de zompige toendra van Flevoland. Wij zitten braaf thuis. En ik wil absoluut geen ruzie met m’n buren. Voor de lieve vrede halen we onze oude platenspeler uit het vet. Ik ben de trotse eigenaar van een trits dozen met langspeelplaten. Ik heb het nooit over mijn hart verkregen om mijn vinyl vriendjes weg te werpen. Sterker nog, de collectie groeit onstuimig omdat vrienden en familieleden nog steeds hun platen bij ons komen dumpen.
Het is een bonte muzikale collectie geworden, die vijf decennia overbrugt. Het aanbod varieert van Heintje Davids, Miles Davis, tot André Hazes.
‘Als je in de tijd terug wilt reizen, is muziek de zekerste en veiligste weg. Muziek is de vlucht uit de angst,” schrijft Christiaan Enschedé, wie kent hem niet? Elke dag gaan Blond en ik er rond vijven voor zitten, met een borrel en poldertapas onder handbereik. Monter nemen we de afslag: Memory Lane. Het is de beurt aan Billy Joel. Uit de luidsprekers schalt zijn klassieker: She is Always a Woman. Het is alsof de New Yorker de tekst heeft geschreven met Blond in zijn achterhoofd:
She can kill with a smile, she can wound with her eyes
And she can ruin your faith with her casual lies
And she only reveals what she wants you to see
She hides like a child but she’s always a woman to me…
De kruik klokt en al zingend krijgen we er steeds meer lol in. Met Dreetje junior’s simpele kroegfilosofie zingen we deze crisis wel uit:
“Leef, alsof het je laatste dag is
Leef, alsof de morgen niet bestaat
Leef, alsof het nooit echt af is
En leef, pak alles wat je kan
En ga, a, a, a, a
A, a, a, a, a!!!”
JAAP VAN DEURZEN