Snippa och Snopp! Sommigen van u denken nu misschien gelijk aan het dolkomische duo Snip en Snap uit de vorige eeuw? Gefopt, ik heb het hier over de Zweedse namen voor geslachtsdelen. Het gaat om de Viking-varianten van piemeltje (snopp) en ‘poesje’ (snippa). De termen worden vooral gebruikt in het bijzijn van jonge kinderen. Dat doen wij ook met onze zoons. Bij ons thuis heeft mama een kuki en papa een pielemuis. Maar we hebben nog een hele trits andere namen. Zo heb ik altijd een zwak gehad voor Scandinavische landen en talen. Tijdens het wisselen van de luiers kan ik soms gekscherend uit de hoek komen en zeg ik tegen mijn jongens: ‘Hopperdepop, ik pak je bij je snopp!’ Het is geen dijenkletser, maar dat spelletje vinden ze wel geestig. Ik zou er niet aan moeten denken om zoiets in deze tijden te zeggen. Bovendien zijn ze beiden over de dertig.
Al eeuwenlang bestaat er een soort gêne om over de edele delen te spreken. Denk aan de recente rel rond de campagne ‘Lentekriebels’. Die gaat over ‘positieve seksuele vorming’ voor het speciaal- en basisonderwijs. De rapen zijn gaar als er in het klaslokaal expliciete beelden worden getoond van de mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen. In de Biblebelt beginnen de gereformeerde mannenbroeders gelijk te stuiteren. Dat is niet zo verwonderlijk, want die doen alles in het donker. Daar valt geen bal te zien. De kennis over het vrouwelijke geslachtsdeel is daar waarschijnlijk nihil. Clitoris is een dorp in Mesopotamië. De ‘voorbibs’ staat niet echt op de kaart.
Alles leren over je lijf en stil staan bij de vraag: ‘wat vind ik fijn?’ zijn zo’n beetje de belangrijkste onderdelen van ‘Lentekriebels’. Maak kinderen wegwijs op seksueel gebied. Daar hebben ze alleen maar baat bij is de achterliggende gedachte. Ik moet eerlijk bekennen dat ik op mijn tiende als een imbeciel met een zweepje tegen een tol stond te slaan. Ik was de onbevlekte onschuld zelve. Maar goed, toen bestond internet nog niet en waren er geen tablets. Ik denk dat het geen kwaad kan om in een pril stadium op seksueel gebied je eigen grenzen vast te stellen. Wat wil je wél en wat wil je zéker niet!
Misschien is het wel een mooi bruggetje om terug te keren naar Zweden. Want daar is een schandaal uitgebroken over de spraakverwarring rond het woord snippa. Een tienjarig meisje heeft tijdens een rechtszaak een roedel rechters een lesje seksuele voorlichting gegeven. De omgekeerde wereld dus. Leest en huivert. Dit is een nordic noir-thriller gebaseerd op een ware gebeurtenis. U kunt nu nog afhaken.
We gaan terug naar juni 2021. In Halmstad houdt het Leger des Heils in coronatijd een godsdienst in de buitenlucht. Na de religieuze plichtplegingen gaat het gezelschap aan de koffie. Een man van middelbare leeftijd stapt op een meisje van 10 af en vraagt haar vriendelijk of ze hem even wil helpen. Hij moet binnen in het gebouw een kapotte zekering vervangen. Maar het kastje zit te hoog en hij kan er niet bij. Een trap heeft hij niet. Hij vraagt haar of hij haar op mag tillen zodat zij de zekering eruit kan draaien. Zogezegd, zo gedaan. Hij tilt haar op en het meisje merkt gelijk iets vreemds. Hij houdt haar niet aan haar heupen omhoog maar heeft een hand tussen haar benen gewrongen. Hij wurmt zijn hand in haar broekje en laat onbeschaamd een vinger in haar lichaam glijden.
Het meisje schrikt zich rot. Mondig als ze is geeft ze gelijk aan daar niet van gediend te zijn. Maar de viespeuk doet het nog een keer en neemt vervolgens als een malle de benen. Op de terugweg naar huis vertelt het verbouwereerde kind haar ouders wat er is gebeurd. De man wordt aangeklaagd. De rechter gelooft het meisje en niet de ontkennende pedofiele vijftiger. Hij krijgt drie jaar cel. Eind goed, al goed. Hoewel…
De man gaat in hoger beroep. Tegenover hem zitten vier bejaarde juridische fossielen en één vrouwelijke rechter. De mannelijke rechters reageren stomverbaasd als het meisje vertelt dat de man met zijn vinger in haar snippa heeft gezeten. ‘Pardon, lieverd, wat is een snippa?’ vragen de øpa’s en pakken het woordenboek erbij. Ze lezen dat het bij een snippa om de buitenste schaamlippen gaat. (kvinnans yttre könsorganet) De man kan dus onmogelijk met zijn vinger ín de schede van het kind zijn beland, oordelen de rechters spitsvondig.
(Voor mij zou het als ouder al genoeg zijn om alsnog zijn vingers met een vuistbijl te verbrijzelen. Ik vind namelijk dat je ten alle tijde met je vuile fikken van kinderen af moet blijven. Ook van de buitenste schaamlippen. Het zal wel te maken hebben met mijn jeugd in de ruige rauwdouwers wijk Feyenoord in Rotterdam. Maar dat terzijde.)
De geriatrische rechters beginnen te twijfelen, zeker omdat het tienjarige meisje niet aan kan geven hoe vér de vinger in haar lichaam zat. Eén kootje, of twee kootjes? Het moet niet gekker worden. De rechters gelóven het meisje wel maar de vier mannen zijn er heilig van overtuigd dat de tenlastelegging ‘verkrachting’ niet meer klopt. Omdat het OM de man alleen voor ‘verkrachting’ heeft aangeklaagd, zeggen de hoge rechters geen andere keus te hebben dan hem vrij te spreken. Tegen de wil van de vijfde, vrouwelijke rechter wandelt de Zweedse smeerpijp op 23 februari 2023 fluitend de rechtszaal uit. Verhaaltje uit. Daar had het echt bij kunnen blijven.
Ware het niet dat de rechtbankverslaggeefster van de krant Aftonbladet op een dag routinematig door de lijst met uitspraken zit te bladeren en het vonnis leest. Ze klettert van verbazing van haar Ikea Hattefjäll bureaustoel. Haar column over de zaak gaat viraal. Zweden staat op zijn kop. Op Twitter en Instagram breekt de pleuris uit. Er verschijnen talloze berichten met de hashtag: #jagvetvadensnippaär (Ik weet wat een ‘snippa’ is)
Op 2 maart doen zo’n 90.000 Zweden een oproep aan de minister van Justitie Gunnar Strömmer. Ze vragen hem of hij voor zijn ambtenaren een cursus seksuele voorlichting kan organiseren Dit om rechterlijke dwalingen als deze te voorkomen. De stokoude rechters die de echte betekenis van het woord snippa niet kennen, worden gesommeerd om op te sodemieteren. Twee lekenrechters die bij het vonnis zijn betrokken, pakken hun biezen. ‘De seniele apen hadden gewoon door moeten vragen,’ schreeuwen de vertegenwoordigers van de Zweedse Rutgersstichting.
Er wordt onderzocht of de rechtszaak kan worden overgedaan. Wordt vervolgd. Eén ding heeft deze zaak in ieder geval wél opgeleverd; iedere Zweed weet na dit landelijke rondje seksuele voorlichting wat een snippa is. Die is heilig, daar blijf je met je poten vanaf. Fyfan!
JAAP VAN DEURZEN